مصاحبه با آقاي اباصلت احمدی دیزج ، معلم نمونه کشوری

معلم نمونه کشوری اباصلت احمدی دیزج در معرفی خودش به خبرنگار آناج می گوید: به گفته شناسنامه ام، در ششم فروردين هزار و سيصد و پنجاه و چهار در روستاي ديزج صفر علي از توابع شهرستان ورزقان، شهر طلاي سرخ ( مس سونگون‌)، در استان آذربايجان شرقي به دنيا آمدم. آن هم در یک خانواده ی روستایی که پسر حکم یک «اَل آغاجی؛ کمک، یاور و از این نوع » به حساب می آمد. چشمم را كه باز كردم ديدم چه زود، دیر شده است و با تمام سختي ها و شيريني ها ي زندگي روستايي؛ ابتدايي، راهنمايي و دوم دبيرستان را تمام كرده ام و تمام برّه چراني ها، و بيابان گردي هاي كودكانه، ترس ها و گريه هاي بچگانه به خاطر سیل و بارش تگرگ به خاطرات پيوسته اند.

بعد از اتمام سال دوم دبيرستان، با آينده نگري خاصي كه ناشي از دوری و سختی راه بين مدرسه و خانه بود، به دانشسراي مقدماتي در شهرستان كليبر رفتم. دو سال تحصيل در دانشسرا به دراز ناي « ايكي ثانيه » گذشت و ديپلم دانشسراي مقدماتي را گرفتم و به عنوان «معلم صفر كليومتر» راهي روستا هاي محرومِ منطقه ام، ورزقان شدم، روستاي جوشين، روستاي سنگ و قلعه به قدمت اشكاني ها.

در همان سال يعني 1373، با مطالعه ي مداوم موفق شدم در دانشگاه شبانه و هم دانشگاه آزاد تبريز در رشته زبان و ادبيات فارسي قبول شوم، بعد از مشورت و علاقه ام به دبير ادبياتم آقاي پيروزنيا تحصيلم را در دانشگاه آزاد اسلامي در رشته دبیری ادبیات ادامه دادم و در عرض سه سال و نصفي، با تجربه کردن انتقال موقت، دیدن روستاي شاد باد علامه طباطبايي، دفتر داري با حفظ سمت در هنرستان چمران، درک سرزنش استاد به خاطر دير كرد ها ي كلاسي، زندگي مجردي و چند شادينه و تلخينه ی ديگر همگي به يادينه ها پرت شدند و به بهای آنها لیسانس شدم. بعد از اداي نذرم (رفتن مجردی به مشهد) مستقيما براي ادامه خدمت صادقانه، به بخش خاروانا، مدرسه ي ملاصدرا رفتم و بعد هم روستاي بكر آباد و شهرستان ورزقان.

پايگاه اطلاع رساني فرخ عـبداله زاده كسب اين افتخار را به دوست عزيزمان آقاي اباصلت احمدي تبريك گفته و توفيقات روز افزون ايشان را از درگاه حضرت حق مسئلت مينمايد.

متن كامل را در ادامه مطلب مطالعه نماييد ...

تدريس به همنوعان لذت بخش بود مخصوصا كه یار موافق بود و همسر در ديار شوهر جا افتاده بود.

در سال 1380 از كارشناسي ارشد قبول شدم. باز با انتقال موقتِ دو نفري به تبريز آمده، ادامه تحصيل دادم و با مشيت الهي و همت عالي به جايي رسيدم كه حال مي توانم بنويسم، بگويم، بخندم و احساس كنم كه زندگي معلمی سخت اما آسان و شيرين و زيباست.

آناج: چند سال است که افتخار عنوان معلمی را به همراه دارید؟

بنده بیست و چهار سال سابقه معلمی دارم.

 آناج: چطور شد شما را به عنوان معلم نمونه کشوری انتخاب کردند؟

 انتخاب شدن به عنوان معلم نمونه کشوری، شاید فقط برای یک بار در طول زندگی سی ساله معلمی اتفاق بیفتد، البته قبلا بنده به حول قوه الهی به عنوان معلم نمونه منطقه ای و استانی انتخاب شده بودم.

آناج: به نظر شما یک معلم نمونه چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

یک معلم نمونه باید از لحاظ پشتکار و فداکاری برای دانش آموزانش نمونه باشد، بنده پشتکار خود را از پدرم که یک کشاورز زحمتکش هست، آموختم و یک معلم نمونه باید تمامی مشکلات خود و دانش آموزانش را به دوش بکشد و آنها را با اشتیاق تربیت کند و برای آینده آنها دلسوز باشد.

و همچنین از لحاظ آموزشی فقط معلم باشد و بنده نیز از اول ابتدایی تدریس کردم تا مقطع دانشگاه، بجز معلمی خالصانه وصادقانه به چیز دیگری دل نبستم و زمانی که می شنوم برخی از معلمان به هر بهانه ای در کلاس خوب تدریس نمی کنند، تا دانش اموز را به کلاس خصوصی بکشانند و پول اضافه بگیرند، بسیار متاسفم می شوم، چرا که معلمی شغل مقدسی است.

 سعی کردم در این طول معلمی با دانش آموزانم حین سخت گیری در تدریس، رابطه ای صمیمی و عاطفی برقرار کنم، سعی نکردم از خود رفتاری نادرست در کوچه و خیابان سر بزند تا مردم نسبت به شغل معلمی بدبین شوند.

 آناج: توصیه شما به عنوان یک معلم نمونه به سایر معلمان چیست؟

بنده در مقامی نیستم که به سایر معلمان توصیه ای بکنم، با این حال معتقدم که تمامی معلمان وظیفه شناس کشورم نمونه هستند، ولی به عنوان برداری کوچک به همکاران خود می گویم که وجدان کاری خود را در کلاس رعایت کنند، اگر حقی از آنها ضایع شده باشد، آن را از دانش آموزان مطالبه نکنند و پیامبرگونه به کودکان خدمت کنند.

آناج: قرار است که با رهبر انقلاب دیدار کنید، چه حسی دارید و آیا مطالبه خاصی از رهبر دارید؟

دیدار با رهبرم یکی از آروزهایم بود، حس بسیار خوبی دارم، تصمیم دارم چه از نظر مسائل حقوقی و آموزشی در نظر دارم از رهبر انقلاب مطالبه هایی داشته باشم، با این مطالبه اصلی بنده در خصوص ترویج پرورش در مدارس خواهد بود و برخی تنش هایی را که بین همکاران است می خواهم درحضور رهبر انقلاب مطرح کنم.

 آناج: یک خاطره شیرین و تلخ از دوران معلمی خود تعریف کنید

 " گولر سولسادا خاطیره لر سولماز"، معلم که باشی هم خاطرات تلخ و خاطرات شیرینی را تجربه می کنی.

یکی از خاطرات خوشم مربوط به زمانی است که در خاروانا برای دانش آموز دوم دبیرستانی تدریس می کردم، این دانش آموز در یادگیری مسائل درسی بسیار کند بود و نخست فکر می کردم که وی نمی تواند چیزی یاد بگیرد با این حال به استعداد درخشانش یعنی داشتن حافظه قوی پی بردم و تمام راه و روش ها را آزمودم تا وی در درس هایش پیشرفت کند تا اینکه اکنون وی فوق لیسانس حقوق و از وکلای برجسته شهر تبریز است.

 آناج: اسم معلم اول ابتدایی خود را به خاطر دارید؟

بله، معلم ابتدایی بنده نسرین خانم بودند، چند سال پیش زمانی که از خیابان رد می شدم، مرا صدا زدند و بنده ایشان را به خاطر نیاوردم، ولی ایشان مرا خیلی خوب شناختند و گفتند که اباصلت من معلم اول ابتدایی تو هستم، از دیدنشان بسیار خوشحال شدم و وقتی شنیدند که بنده نیز معلم هستم، بسیار خوشحال شدند.

آناج: پدر و مادرتان چه نقشی در موفقیت شما ایفا کردند؟

 بنده معلمی را در زمان کودکی از عموها و پدرم آموختم، عموهایم معلم بودند و پدرم با اینکه کشاورز بود با فداکاری هایش من را در رسیدن به اهدافم یاری کرد و زمانی که من هنوز کودکی بیش نبودم در روستای ما مدرسه نبود، خانه ما تبدیل به مدرسه شد و اینگونه بود که شغل معلمی وارد خانواده ما شد و اکنون به غیر از عموهایم، خواهر و برادرانم معلم هستند.

 مادرم با اینکه بی سواد است، هر روز صبح زود از خواب بیدار می شد و برای من صبحانه آماده می کرد و با هزار دعای خیر مرا راهی مدرسه می کرد و پشتیبان خوبی برایم در رسیدن به اهدافم بود.

 آناج: چ تعریفی از شغل معلمی دارید؟

 بزرگان تعریف کردند که معلمی هنر است و معلمی برتر از شهادت است و حق معلمی برتر از حق پدر و مادر است، به نظرم معلم هم خودش می آموزد و آموزش می دهد و هم اصلاح می کند و هم خودش اصلاح می شود و انسان ساز است و در جامعه فرهنگسازی می کند حتی به نوعی ترویج مذهب نیز توسط معلم در جامعه اتفاق می افتد و معلم می تواند مبلغ دینی خوبی برای دانش آموزانش باشد.

 آناج: بزرگترین معلم زندگی شما چه کسی بود؟

بزرگترین معلمم از نظر موفقیت، آقاي پيروزنيا هست مدیون وی هستم.

آناج: اگر معلم نمی شدید، چه شغلی را انتخاب می کردید؟

 خدا مرا خلق کرده تا معلم شوم، چرا که هر وقت به کلاس درس می روم تجدید قوا می کنم و انگیزه پیدا می کنم، اگر در یک معلم صفات، فداکاری، عش و ایثار نباشد نمی تواند خالصانه خدمت کند.

 آناج: سخن آخر:

از خانواده خودم مخصوصا از پدر و مادرم که معلم زندگیم هستند، قدردانی می کنم و همچنین از همسرم که در تمامی سختی ها کنارم بوده و مرا پشتیبانی کرده تشکر می کنم.

خدايا

كنون از دلم

به نوري كه خود داني اش

بران هرچه آلودگي است

خدايا به پاكان صافي دلت

به قرآن آبي كلام

بده بي نيازي ، قناعت، رضا