مصاحبه با آقاي اباصلت احمدی دیزج ، معلم نمونه کشوری

معلم نمونه کشوری اباصلت احمدی دیزج در معرفی خودش به خبرنگار آناج می گوید: به گفته شناسنامه ام، در ششم فروردين هزار و سيصد و پنجاه و چهار در روستاي ديزج صفر علي از توابع شهرستان ورزقان، شهر طلاي سرخ ( مس سونگون‌)، در استان آذربايجان شرقي به دنيا آمدم. آن هم در یک خانواده ی روستایی که پسر حکم یک «اَل آغاجی؛ کمک، یاور و از این نوع » به حساب می آمد. چشمم را كه باز كردم ديدم چه زود، دیر شده است و با تمام سختي ها و شيريني ها ي زندگي روستايي؛ ابتدايي، راهنمايي و دوم دبيرستان را تمام كرده ام و تمام برّه چراني ها، و بيابان گردي هاي كودكانه، ترس ها و گريه هاي بچگانه به خاطر سیل و بارش تگرگ به خاطرات پيوسته اند.

بعد از اتمام سال دوم دبيرستان، با آينده نگري خاصي كه ناشي از دوری و سختی راه بين مدرسه و خانه بود، به دانشسراي مقدماتي در شهرستان كليبر رفتم. دو سال تحصيل در دانشسرا به دراز ناي « ايكي ثانيه » گذشت و ديپلم دانشسراي مقدماتي را گرفتم و به عنوان «معلم صفر كليومتر» راهي روستا هاي محرومِ منطقه ام، ورزقان شدم، روستاي جوشين، روستاي سنگ و قلعه به قدمت اشكاني ها.

در همان سال يعني 1373، با مطالعه ي مداوم موفق شدم در دانشگاه شبانه و هم دانشگاه آزاد تبريز در رشته زبان و ادبيات فارسي قبول شوم، بعد از مشورت و علاقه ام به دبير ادبياتم آقاي پيروزنيا تحصيلم را در دانشگاه آزاد اسلامي در رشته دبیری ادبیات ادامه دادم و در عرض سه سال و نصفي، با تجربه کردن انتقال موقت، دیدن روستاي شاد باد علامه طباطبايي، دفتر داري با حفظ سمت در هنرستان چمران، درک سرزنش استاد به خاطر دير كرد ها ي كلاسي، زندگي مجردي و چند شادينه و تلخينه ی ديگر همگي به يادينه ها پرت شدند و به بهای آنها لیسانس شدم. بعد از اداي نذرم (رفتن مجردی به مشهد) مستقيما براي ادامه خدمت صادقانه، به بخش خاروانا، مدرسه ي ملاصدرا رفتم و بعد هم روستاي بكر آباد و شهرستان ورزقان.

پايگاه اطلاع رساني فرخ عـبداله زاده كسب اين افتخار را به دوست عزيزمان آقاي اباصلت احمدي تبريك گفته و توفيقات روز افزون ايشان را از درگاه حضرت حق مسئلت مينمايد.

متن كامل را در ادامه مطلب مطالعه نماييد ...