مقاله پنجم :

چرا حسين(عليه السلام) فراموش نمى شود؟

اهمیت تاريخ زندگى امام حسين(عليه السلام) که به صورت يکى از شورانگيزترين حماسه هاى تاريخ بشريت درآمده، نه تنها از اين نظر است که همه ساله نيرومندترين امواج احساسات ميليون ها انسان را در اطراف خود بر مى انگيزد و مراسمى پرشورتر از هر مراسم ديگر به وجود مى آورد، بلکه اهميت آن بيشتر از اين جهت است که : هيچ گونه «محرکى» جز عواطف پاک دينى و انسانى و مردمى ندارد و اين تظاهرات پر شکوه که به خاطر بزرگداشت اين حادثه تاريخى انجام مى گيرد، نيازمند هيچ مقدّمه چينى و فعاليت هاى تبليغاتى نيست و از اين جهت در نوع خود بى نظير است.

حسین بن علی علیه السلام از زمره جاودانان، از رهبران بزرگ بشریت است . سخن از وی، سخن از تاریخ نیست، سخن روز است . سخنی از ابدیت است . سخن از همیشگی خروشان و شکوفان و پرفروز است .

اغلب ما اين حقيقت را مى دانيم، ولى نکته اى که براى بسيارى (به خصوص متفکران غير اسلامى) هنوز به درستى روشن نشده و همچنان به صورت معمّايى در نظر آنها باقى مانده اين است که:

چرا اين قدر به اين حادثه تاريخى که از نظر «کميت و کيفيت» مشابه فراوان دارد، اهميت داده مى شود؟ چرا مراسم بزرگداشت اين خاطره هر سال پرشکوه تر و پرهيجان تر از سال پيش، برگزار مى گردد؟

چرا امروز که از «حزب اموى» و دار و دسته آنها اثرى نيست و قهرمانان اين حادثه مى بايست فراموش شده باشند، حادثه کربلا رنگ ابديّت به خود گرفته است؟!

در ادامه مطلب بقیه متن را به همراه پاسخ این سوالها مطالعه نمایید ...