مقاله سوم :

فضيلت گريه بر امام حسين(ع)

گريستن بر اباعبدالله الحسين‏«ع‏» ثواب بسياری دارد. فرشتگان،پيامبران،زمين و آسمان،حيوانات صحرا و دريا هم بر عزای حسين‏«ع‏» گريسته‏ اند.

اشگ ريختن،نشانه پيوند قلبی با اهل بيت و سيد الشهدا است.اشك،دل راسيراب می كند،عطش روح را بر طرف می‏سازد و حاصل محبتی است كه نسبت‏ به‏ اهل بيت‏ حاصل می‏شود. همدلی و هماهنگی روحی با ائمه،ايجاب می‏كند كه در شادی ‏آنان شاد و در غمشان محزون باشيم.اين نشان شيعه است كه‏«يفرحون بفرحنا و يحزنون‏ لحزننا...» قلبی كه مهر حسين‏«ع‏» را داشته باشد ،بی شك به ياد مظلوميت و شهادت او می‏گريد. اشك، زبان دل و شاهد عشق است.

گريستن در سوگ شهدای كربلا،تجديد بيعت‏ با عاشورا و فرهنگ شهادت و تغذيه‏ فكری و روحی با اين مكتب است و اشك ريختن،نوعی امضا كردن پيمان و قرارداد مودت با سيد الشهدا است.

ائمه شيعه، گريستن بر مظلوميت اهل بيت و عزای حسينی را تاكيد كرده و شهادت اشك را بر صداقت عشق،پذيرفته‏ اند. امام صادق‏«ع‏» فرموده است:

«نزد هر كس كه ما ياد شويم و چشمانش اشگ آلود شود،حتی اگر به اندازه بال مگسی‏ باشد،خداوند گناهانش را می‏بخشايد،هر چند چون كف دريا فراوان باشد.»

بقیه متن را در ادامه مطلب مطالعه نمایید ...