
امروز تبریز و داشته هایش مرهون توجه یا عدم توجه مدیران گذشته در دوره های مختلف زمانی است به طوری که ظواهر امر اثبات می کند هر زیبایی و یا هر زشتی شکل یافته و رنگ آمیزی شده در پیکره این کلانشهر در پی تصمیم مدیریتی شکل گرفته و یا به خاطر نبود برنامه مشکلات از پس یک دیگر فزونی یافته است.
به وضوح باید گفت، اکنون پدیده حاشیه نشینی و یا ترافیک و مواردی مشابه مرهون تحرکات زاید عده ای است که روزگارانی در این شهر مسئولیت اداره شهر را برعهده گرفته اند و از پس حل این معضلات برنیامده اند! البته این نکته را بایستی متذکر شد که مدیر شهر بی شک خود به تنهایی توانایی رفع معضلات شهر را ندارد بلکه تیم مدیریتی به همراه برنامه ای متقن چاره راه است تا ضمن حرکت مثمر ثمر به سوی پیشرفت و تعالی شهر، خرابی های به بار آمده و منتج شده از دوران گذشته را نیز ترمیم سازد.
در این میان برنامه ریزی برای توسعه پایدار شهر نسخه ای است که باید با سنجش همه جانبه نیازها، داشته ها و همه شاخص های پیشرفت و آبادانی شهر در کنار هم طوری چینش شود که چشم انداز جدید و امید بخشی برای آتیه شهر ترسیم گردد و این برنامه پایدار و همه جانبه نیاز امروز کلانشهر تبریز و گمشده آن است و لزوم وجود چنین برنامه ای دیگر از واجبات و اجتناب ناپذیر شده است.
رشد شهر را بدون برنامه نمی توان متصور شد و بی شک امروز کلانشهر تبریز ماحصل برنامه های مختلف مدیران در دوره های گذشته است اما در مدیریت شهری شکل گرفتن یا امکان پذیری یک واقعه و هر اقدامی که برای توسعه شهر انجام می شود بایستی با در نظر گرفتن تمامی پارامترها لحاظ شود چرا که فصل تک محوری یک موضوع جای خود را به چند بعدی و همه جانبه نگری داده است .
توجه مدیریت اصلی شهری اکنون جهت نشانگر توسعه و آبادانی شهر تبریز به سمت توسعه پایدار چرخانده است و لزوم اجرای هر پروژه ای ارائه دلیل علمی و منطقی را طلب می کند تا تاثیر آن بر روند رشد پایدار شهر اثر گذار باشد. چنانچه در اوایل سال برخی پروژه های شهر جهت اجرا بازنگری شد و شهرداری تبریز عزم خود را جزم کرد تا با مطالعه و از راه ها و روش های علمی، بودجه سال 94 را مبنی بر توسعه پایدار شهر تبریز بنویسد.
انتظارمی رود که با توجه به پایان برنامه میان دوره ای 5 ساله تبریز در سال 94 این اقدام درخور و روش علمی، تاثیر عمده و به سزایی در رشد و تعالی این کلانشهر داشته باشد.
توسعه پایدار به مفهوم حرکت بر محور انسان- محیط است و توسعه امکانات اقتصادی را با توجه به ملاحظات محیطی و عدالت اجتماعی و مسائل گوناگون دیگر مورد توجه قرار مي دهد.
بر اساس گفته کارشناسان توسعه و برنامهريزي شهرها در گذشته بیشتر به زير ساخت هاي فيزيكي نظير آب، برق، فاضلاب، راهها و حمل و نقل، انرژي و غيره شكل می گرفته اما بایستی به این نکته توجه کرد که پايداري اجتماعي شهرها به آساني با طراحي فيزيكي به دست نميآيد. افراد جامعه به عنوان سرمايههاي انساني و اجتماعي نقش اصلي را در توسعه پايدار شهر داشته و دارند. خصوصيات اجتماعي و اقتصادي آنها و تحليل فضايي مؤلفهها يا نماگرهاي اجتماعي- اقتصادي كه از دادههاي جمعيتي در مناطق و حوزههاي شهري به دست ميآيد، ميتواند ميزان تحقق اصل برابري جغرافيايي و تأمين نيازهاي اساسي را در طرحها و برنامههاي توسعه شهري ارزيابي و آزمون کند.
* نقی فرشباف تقی نژاد
کلید واژه ها :
عمران شهری
,
توسعه پایدار تبریز
,
توجه یا عدم توجه
,
مدیران گذشته
,
پدیده حاشیه نشینی
,
ترافیک تبریز
,
تبریز
,
برنامه ریزی برای توسعه پایدار
,
توسعه پایدار شهر تبریز
,
کلانشهر تبریز
,
مدیریت شهری
,
اجرای پروژه
,
برنامه میان دوره ای 5 ساله تبریز
,
برنامه میان دوره ای
,
رشد و تعالی کلانشهر تبریز
,
محور انسان- محیط
,
امکانات اقتصادی
,
کارشناسان توسعه
,
اجتماعي- اقتصادي
,
* خواهشمند است در به کار بردن نام اشخاص اصل ادب و احترام را رعایت فرمایید.
* لطفا دیدگاه های خود را مرتبط با موضوع مطالب درج نمایید.
* نمایش نظرات به معنی تایید یا رد آنها نمیباشد.
* مسئولیت نظرات ارسالی بر عهده کاربران عزیز میباشد.