سيه کلان

 - موقعيت جغرافيايي:

 محدوده اکتشافي سيه کلان- آقاباباسنگ با مساحت 40 کيلومتر مربع در 12 کيلومتري شمال شرق ورزقان(مرکزشهرستان ارسباران) قرار گرفته است. اين محدوده بين طولهاي ? 17 41?? 46الي ? 49 41??46 شرقي و عرضهاي ? 23 35?? 38 الي ? 06 38?? 38 شمالي محصورمي باشد.

   محدوده اکتشافي جزو مناطق مرتفع تا نيمه مرتفع منطقهبوده و بطور کلي بخش شمالي محدوده بخش مرتفع و بخش جنوبي محدوده، بخش نيمهمرتقع را تشکيل ميدهد.کوههاي قازان داغي( ارتفاع 2413 متر از سطح دريا)،قلعه داغي(ارتفاع2404متر) و آت و ورنان داغي (ارتفاع2364متر) از نقاطمرتفع شمالي محدوده اند. حداقل ارتفاع محدوده اکتشافي نيز مربوط به جنوبروستاي سيه کلان و دره آقبلاق چايي بوده که داراي ارتفاع 1855 متر مي باشد.

   راههاي ارتباطي روستاهاي سيه کلان، آقاباباسنگ، کيقال، آق بلاق، بکرآبادو... مهمترين راههاي ارتباطي محدوده اکتشافي اند که با توجه به مسکونيبودن روستاهاي منطقه، نوع جاده ها تقريباً مناسب مي باشد.مسير ارتباطياصلي از تبريز تا محدوده اکتشافي از طريق جاده آسفالته تبريز- ورزقان،ورزقان- فرعي سيه کلان، جاده شوسه فرعي سيه کلان- سيه کلان ، سيه کلان- آقاباباسنگ ميسر مي باشد.

زمين شناسي:محدوده اکتشافي در زونالبرز غربي- آذربايجان قرار مي گيرد کهن ترين واحدهاي سنگي محدوده اکتشافيرا سريهاي آتشفشاني- رسوبي ائوسن تشکيل ميدهند. اين سنگها شامل تناوبي ازتوف و گدازه هاي اسيدي تا متوسط ميباشد که در برخي نقاط دگرساني شديدي رامتحمل شده اند.

همزمان با اين فعاليت هاي آذرآواري در بخش هايي از محدوده،رسوبگذاري بصورت تناوب مارن، شيل و ماسه سنگ مشاهده ميشود. توده هاي نفوذياليگوسن شامل گرانوديوريت و مونزونيت و همچنين يک واحد آتشفشاني اسيديواحدهاي ائوسن را قطع نموده اند.  

 واحد بعدي در محدوده اکتشافيرا کنگلومراي پليوکواترنر و تناوب سنگهاي رسوبي _ آتشفشاني اين زمان دربرميگيرند. کنگلومراي پليوکواترنر بصورت دگرشيب بر روي گدازه هاي ائوسن وسنگهاي نفوذي اليگوسن قرار گرفته است.واحدهاي ائوسن داراي مرزهاي متفاوتيميباشند.

اين واحدها که توسط گرانوديوريت هاي اليگوسن در شمال سيه کلانقطع ميشود، توسط کنگلومراي پليوکواترنر بطور دگرشيب پوشيده ميشوند و ياتوسط گدازه هاي کواترنر پوشيده ميشوند. در نهايت و در زمان کواترنر، فورانانواع گدازه ها را در محدوده اکتشافي مشاهده مي کنيم.

 اين گدازه ها شاملانواع آندزيت ، آندزي بازالت ، پيروکسن آندزيت، تراکيت، تراکي داسيت وتراکي بازالت ميباشد.همبستگي ماگمايي برخي از اين گدازه ها با هم مشخص وبرخي نيز مستقل ميباشند.نهشته هاي آبرفتي رودخانه اي آخرين واحد زمينشناسي محدوده اکتشافي ميباشند.

 فعاليتهاي اکتشافي انجام شده: نمونه برداري اوليه( اکتشاف چکشي) توسطاکيپ سازمان زمين شناسي و اکتشافات معدني منطقه شمال باختري در اين منطقهبيانگر آنومالي9/2 گرم درتن طلا، مس در دره معدنلر مابين روستاي سيه کلانو آقاباباسنگ بوده که اين مورد در گزارش مربوط در سال 1380 اشاره شده است.

سوابق عمليات معدني محدود و غير مدون در کنار انديس بدست آمده بيانگراحداث چند حلقه چاهک و دپوي ماده معدني در کنار گسل مينراليزه ميباشد. تعداد 3 عدد از اين دپوها کاملاً قابل شناسايي هستند که داراي ابعاد محدودميباشند.

با توجه به نتايج نمونه برداري اوليه و بدست آمدننتايج مطلوب در پي جويي اين مرحله، ادامه عمليات اکتشافي در محدوده 40کيلومترمربعي سيه کلان_ آقاباباسنگ صورت پذيرفت .ابتدا محدوده اکتشافي درپروفيل هايي (جهت تهيه نقشه زمين شناسي1:20000 و نمونه برداري معدني) موردبازديد صحرايي قرار گرفت و تعدادي نمونه معدني از رگه ها و بخشهاي سيليسيجهت آناليز طلا تهيه شد.

پس از کسب نتايج دو ترانشه عمود بر امتداد گسلمينراليزه حفاري و نمونه برداري از آنها صورت گرفت. در نهايت ترانشه هايکوچکي در محلهاي اميد بخش حفاري و از اين مناطق نيز نمونه برداري انجامگرفت.با توجه به سه دپوي کوچک ماده معدني در اطراف گسل مينراليزه (کهبيانگر عمليات معدنکاري قديمي در اين محل بوده)، از هر دپو يک نمونه بصورتانتخابي از بخش هاي مس دار(با آثار مالاکيت) تهيه شد که فراواني طلا درآنها بين 18 تا 2200 ppb ميباشد.

 بطور کلي نتايج حاصله بيانگرغني شدگي بخش سيليسي حاشيه گسل مينراليزه از طلا ومس ميباشد اما گستردگيکم اين بخش مينراليزه از عوامل منفي جهت ادامه عمليات اکتشافي باشد. به هرحال ميتوان محدوده را به عنوان يک انديس طلادار معرفي نمود و در صورتصلاحديد ادامه عمليات اکتشافي را به شرح ذيل براي آن تعريف نمود:

الف) حفاري تعدادي ترانشه(حداقل 4 ترانشه) در بالادست و پايين دست ترانشه هاي 1و 2 .

ب) برداشت هاي ژئوفيزيکي جهت تعيين عمق بخش مينراليزه حاشيه گسل.

ج) حفاري حداقل 2 حلقه گمانه جهت نمونه گيري معدني در اعماق 50 متري.