نقدی بر توسعه نيافتگی شهرستان ورزقـان 

مهندس جاوید کاظمپور سیه کلان:  شهرستان ورزقـان جزء شهرستان های محروم و غیر برخوردار استان و حتی کشور می باشد، آنهائیکه دغدغه توسعه و پیشرفت شهرستان را دارند همواره از خود میپرسند که علت عدم توسعه و محرومیت ماندن شهرستان چیست؟

چرا شهرستان ما نسبت به سایر شهرستان ها همچنان در آخرین رده های توسعه یافتگی باقی مانده است، تا کی این وضعیت می بایست ادامه داشته باشد؛ علل و موانع رشد و توسعه شهرستان کجاست؟ چگونه می توان این علل یا موانع را پشت سر گذاشت و در شهرستانی برخوردار زندگی کرد؟!

اینها از جمله سوالاتی است که در سلسله مقالات این سایت تحلیلی خبری مورد بررسی قرار خواهد گرفت:

ورزقان يكي از شهرستانهاي آذربايجانشرقي هست كه به دليل دارا بودن منابع طبيعي، مثل معدن مس سونگون و معدن طلاي اندريان و همچنين قسمتي از جنگلهاي زيبا و بي نظير ارسباران و مناظر بكر و بي بديلي همچون منطقه چيچكلو و آبشار گل آخور و روستاهاي زيبايي چون كرينگان و آستمال و قلعه هاي جوشين و آغجه قلعه و كتيبه سه هزار ساله روستاي سغندل وييلاق مشك عنبر و رودخانه هاي فصلي و دايمي زبانزد عام وخاص شده است.

در هر شهرستان محور یا محورهای توسعه مشخص شده است، بطوریکه یک یا چند گزینه را بعنوان محور اصلی توسعه اعلام و مابقی محورها را در راستای محورهای اصلی جهت دهی می کنند، شهرستانهایی همانند مرند ،بناب و… علاوه بر محورهای اصلی توسعه مخصوص بخود، آثار باستانی، معادن خود را نیز جزء محور توسعه از بعد صنعتی گردشگری زیارتی و سیاحتی قرار داده اند، در شهرستان ورزقان به نظر می رسد هنوز محور توسعه تعیین نشده است.