چگونگی مهار حاشیه نشینی در تـبریز

تخمین میزان خسارات مالی و جانی وقوع یک زلزله احتمالی در تبریز با وجود مناطق حاشیه نشین و سکونت گاههای غیر رسمی چنان بالاست که از سالیان گذشته رسانه ها، مسئولان و کارشناسان نسبت به آن حساسیت به حقی داشته اند.

ثبت وقوع بیش از 20 زلزله بزرگ و 8 زلزله ویرانگر در تاریخ تبریز نشانی از احتمال وقوع یک زلزله مهیب در آینده این شهر می دهد که در این صورت احتمال وقوع یک فاجعه انسانی و ضرورت توجه جدی به هشدارهای کارشناسان دوچندان محتمل می نماید.

در حال حاضر زندگی در خانه های سست حاشیه شهر ادامه دارد. 18 محله در شمال، شمالغرب، جنوب، جنوب غرب و جنوب شرق تبریز حاشیه نشین هستند اما بیشترین میزان حاشیه نشینی وسعت و تراکم جمعیت در حاشیه شمالی شهر قرار دارد جایی که گسل معروف تبریز از این ناحیه رد می شود.

بیش از نیمی از جمعیت 400 هزار نفری حاشیه نشین تبریز روی گسل و در ساختمانهای غیر استاندارد و خطرناک زندگی می کنند.

حاشیه نشینی در تبریز همزمان با سایر شهرهای بزرگ کشور همزمان با دهه چهل شروع شده است زمانی که اصلاحات ارضی و اولویت صنعت بر کشاورزی سیل مهاجران روستایی را به شهرهای بزرگ روانه کرد.

این مهاجران در پی کار به شهرها می رفتند و مکان سکونت نخستین مشکل پیش روی این مهاجران بود مناطق خالی اطراف شهر ساده ترین گزینه بود. مصالح ارزان و زمین رایگان. نه از ضوابط شهرسازی اثری بود و نه از اسناد رسمی.

حاشیه نشینی در تـبریز‎

حدود یک سوم از جمعیت 1.8 میلیون نفری تبریز در حاشیه این شهر زندگی می کنند.بیشتر مناطق حاشیه نشین تبریز در شمال شامل: احمدآباد، یوسف آباد، ایده لو،خلیل آباد،سیلاب، قوشخانه، ملازینال، حیدرآباد،42متری و جنوب که شامل:آخماقیه، شمس آباد،20متری(زورآباد)، زمزم، امامیه و قازان داغی می شود، زندگی می کنند.

تصاویر بیشتر و اسف بار از این مناطق را در ادامه مطلب مشاهده نمایید...