کرینگان روستایی با خانه‌های کاهگلی است که پشت بام خانه‌ای حیاط خانه دیگری می‌شود؛ آشپزخانه‌های اوپن به این روستا نرسیده و هنوز بوی نم سبزی و خاک بعد از هر بارش باران از آسمان ذائقه را نوازش می‌دهد.

زبان تاتی روستای کرینگان در ورزقان را هیچ‌کس در روستاهای اطراف بلد نیست و فقط در بین خودشان به این زبان صحبت می‌کنند و کودکانشان را نیز با این زبان بزرگ می‌کنند.

کرینگان روستایی با خانه‌های کاهگلی است که پشت بام خانه‌ای حیاط خانه دیگری می‌شود؛ آشپزخانه‌های اوپن به این روستا نرسیده و هنوز بوی نم سبزی و خاک بعد از هر بارش باران از آسمان ذائقه را نوازش می‌دهد.

سخن از روستای کرینگان در شمال تبریز، 60 کیلومتری شهرستان ورزقان در منطقه‌ای دورافتاده از مرکز استان است که در دل جنگل‌های سرسبز و بکر ارسباران واقع شده، از شمال با روستاهای اولی، احمد‌آباد و مردانقم، از جنوب شرقی با روستاهای ونستان و ملک طالش و از جنوب غربی با روستای آستمال همسایه است.

آب و هوای آن کوهستانی و معتدل است که در تابستان گرم و معتدل و در زمستان سرد و یخبندان می‌شود؛ کار عمده آنان دامداری و کشاورزی است کشتزارها و باغ‌های آن از دو چشمه سیراب می‌شود، محصول آن غله، هیزم، زغال و چوب درختان جنگلی و اندکی نیز سردرختی است.

ردیف خانه‌ها در شیب تند تپه به موازات هم قرار دارد؛ به طوری که پشت بام یکی حیاط و معبر دیگری است و طول سرتاسری خانه‌ها متصل به هم و در فواصل منظم قرار دارد.