هفدهم مرداد، سالروز شهادت محمود صارمی و روز خبرنگار نمادی از تلاش و ایثار قاصدانی است که صادقانه در فرآیند حساس و پیچیده مقابله با جنگ نرم، با سلاح قلم پای در سرزمین آگاهی گذاشته و با چشمانی بینا و زبانی صادق در عرصه اطلاع رسانی و بیان واقعیت‌ها، رسالت حرفه‌ای خود را با عشقی وصف ناپذیر دنبال می‌کنند.

 در دنیای کنونی با وجود تکنولوژی‌ های ارتباطی پیشرفته و متعدد در امر دستیابی سریع به اطلاعات و منابع مختلف و با وجود درگیری و خشونت که به طور آشکارا در بیشتر نقاط این کره خاکی فراگیر شده، کسب اطلاعات موثق و قابل اطمینان در مورد وضعیت سیاسی، اجتماعی و امنیتی بشر و میزان آوارگی آن‌ها بسیار دشوار و در عین حال بسیار ضروری و حیاتی است.

یک خبرنگار موفق همیشه در انعکاس رخدادها بی طرفانه عمل می‌کند؛ چون ذات خبرنگاری مبتنی بر بی طرفی است و اینجاست که خبرنگار با رعایت این نکته مهم خود را به قوانین ملزم دانسته و در این مسیر به اهداف خود نائل می‌شود. علاوه بر این یک خبرنگار باید همواره درکسب اعتماد و اعتمادسازی بین خبرنگار، منابع خبری و مردم خود تلاش کند.

این امر به نوبه خود مسئولیت خبرنگاران آزاده ما را در امر اطلاع رسانی بیش از بیش محسوس می‌کند. در ایران اسلامی چه در دوره هشت سال دفاع مقدس و چه پس از آن به دفعات شاهد از جان گذشتگی خبرنگاران رشید میهن عزیزمان در امر تهیه واقعیات و دفاع از آزادگی و اسلام بودیم.

 دفاع مقدس ملت ایران در مقابل تجاوز بیگانه فصلی تأثیرگذار در تاریخ این مرز و بوم است که بخشی از آن ماحصل تلاش خبرنگاران، نویسندگان و روزنامه نگارانی بود که با هدف اطلاع رسانی و نیز انتقال فرهنگ اسلامی-انقلابی جبهه به این معرکه وارد شده بودند. بسیاری از این عزیزان پس از جنگ نیز همچنان به آرمان‌های خود وفادار مانده و به تلاش خستگی ناپذیر خود ادامه دادند.

شغلِ آرام شما، گاه همسایه دیوار به دیوار بزرگ ترین خطرهاست، آن گاه که جانت را بر می دارید و می روید، تا مردم دنیا بدانند که در فلان کشور، چه بر سر مردمان بی گناه آورده اند یا آواره گان فلان سرزمین چگونه زندگی می کنند.

پنجه شماست که اغلب، قدرت قلم را معنا می کند و یک فشار دکمه دوربین شما، گاهی می تواند نصف دنیا را به حرکت درآورد.دوربین تو دوباره پر از غبار شده است و تو، دوباره در حال پاک کردن هستی.تمام طول شب را بیدار مانده ای و زُل زده ای به همه صحنه هایی که در تمام روز، از جلوی چشمانت گذشته اند؛ به همه عکس هایی که گرفته ای.و حالا سپیده سَرَک می کشد؛ دوباره باید آماده رفتن شد. بمباران شهر، تمام شب ادامه پیدا کرده. جلوی پنجره نیم سوخته می روی تا کمی هوای تازه تنفس کنی. منظره شهرِ نیمه ویران، در نور کم رنگ سپیده صبح، دلخراش تر به نظر می رسد. صدای انفجارها را هنوز هم می توان شنید و چقدر نزدیک!

ناگهان زیر پایت شروع به لرزیدن می کند و صدای انفجار بلندی، گوش را می خراشد.

امیدوارم با استعانت از خداوند متعال و باهمکاری و همدلی شما دوستان بتوانیم گامهای موثرتری در راستای رشد و شکوفایی ایران اسلامی برداریم

حجت الاسلام والمسلمین صمد خلیلی

کارشناس فرهنگی راه و شهرسازی